- adducens
- ad|du̱cens [zu lat. adducere, adductum = heranführen; anziehen]:heranführend; zur Mittellinie [des Körpers] hinziehend.
Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke. 2013.
Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke. 2013.
adducent — /euh dooh seuhnt, euh dyooh /, adj. Physiol. drawing toward, as by the action of a muscle; adducting. [1685 95; < L adducent (s. of adducens), prp. of adducere. See ADDUCE, ENT] * * * … Universalium
adducent — Bringing toward; adducting. [L. adducens, pres. p. of ad duco, to bring] * * * ad·du·cent ə d(y)üs ənt, a adj serving to adduct <an adducent muscle> compare ABDUCENT * * * ad·du·cent (ə duґsənt) performing adduction … Medical dictionary
APIDANENSES — Arcades. Dionysius. Ἀρκάδες Ἀπιδανῆες ὑπό σκοπτὴν Ἐρυμάνθου. Ubi alii Ἀπιδανῆος legunt, ut referatur ad montem Erymanthum. Cur vero Arcades pisi, aut mons ille sic dicatur, haud satis constat. Eustathius quidem ab Apide quodam, qui ex Epiro… … Hofmann J. Lexicon universale
BERILUS — Bostrenae urbis Arabiae praesul, cum plura recte pro religione scripsisset, ad extremum omnia corrupit, peregrina quaedam adducens, et Christi divinitatem nebans, A. C. 240. Quare praesules non pauci vonvenêre disceptationis gratiâ; inter quos… … Hofmann J. Lexicon universale
BIBLIA — apud Car. du Fresne, machina est bellica iaculatoria: ex Alberico in Chron. MS. ann. 1238. Adducens secum Bibliam, Petrariam, et coetera bellica instrumenta. Et Chron. Leodiensi, laudato ab Isaaco Pontano Origin. Francic. l. 1. ann. 1313.… … Hofmann J. Lexicon universale
CHELIODONISTAE — Χελιδονιςταὶ Hesychio, Theognidi Χελιδονίζοντες, Agyrtae apud Graecos dicebantur, qui hirundinem adesse nuntiabant. Canebant autem ostiatim cantilenam, cuius initium, Η᾿λθ᾿, ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καὶ καλοὺς ενιαυτοὺς, ἐπὶ γαςτέρα λευκὰ,… … Hofmann J. Lexicon universale
GELA — Fazello Alicata, celebris urbs Siciliae ad amnem cognom. Eam Rhodii, Antiphemo, et Cretenses, Etimo duce, communi operâ condidêrunt An. 45. post Syracusas. Hinc pop. Gelenses, Cic. Gelani, Plin. l. 3. c. 8. Geloi Virg. Aeu. l. 3. v. 701. Apud… … Hofmann J. Lexicon universale
HIRUNDO — I. HIRUNDO Diis olim Penatibus carum animal, uti ex Aeliano docet LIl. Girald. de Gentium Diis, et ex Varronis in Menippeis loco, de templo Apollinis exusto, cuius Arnob. meminit adv. Gentes l. 6. God. Stewech. Electis ad eum: avis migratoria est … Hofmann J. Lexicon universale
MERENDA — olim cum Prandio eadem fuit: dein, cum luxus et nequitia serpere coepit; et ab ed ad Cenam, i. e., a meridie ad vesperam, ieiunitas nimium visa est longa, Prandii usus in Merendae locum ac horam successit: Merenda vero post eam horam, unde nomen… … Hofmann J. Lexicon universale
OVIS — I. OVIS apud romanos Maxima hostia dicta est. Festus Maximam hostiam ovilli pecoris, appellabant, non ab amplitudine corporis, sed ab animo plaecidiore. Vide Meursium Notis in Phaedr. l. 3. fab. 4. v. 11. Sed expiari poss maiore hostiâ; ut et… … Hofmann J. Lexicon universale